Tussen de wereld van veel woorden en zwijgen , ligt een wereld vol beelden en herinneringen. Vanochtend mocht ik luisteren naar een persoonlijk levensverhaal en hoorde ik het verlangen van vormgeven van iets ‘met een ladder naar de hemel’. Met meegebrachte plaatjes en herinnerdingen ging ze aan het werk. De basis werd een smalle plank, die een eerste grondkleur kreeg, met daarop een prachtig borduurwerk.
Gaandeweg vertelde ze hoe ze bij haar gevoel kwam, een beetje verbaasd dat dat na zoveel jaren zo opborrelde. Ze deelde mooie herinneringen met mij.
Beeldend vormgeven, wat is het mooi.
(Zonder foto, die vind ik te persoonlijk)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten